Que la llionesa comarca d'El Bierciu ye muito más que botiellu está craro. La sua gastronomía vai acullá, la diversa paisaxística d'esta rexón natural ye tan espectacular que difícilmente una fotografía puede face-ye xusticia y l'amabilidá y hospitalidá de los sous ciudadanos faz que naide nun se sienta foresteiru eiquí. Pero tampouco nun nos engañemos, si El Bierciu ye nacional y internacionalmente conocíu pol sou botiellu... tien que ser por dalgo. Y ye que la calidá y sabor únicos d'esti productu (que nun ye exclusivamente bercianu pero el d'El Bierciu... ye'l d'El Bierciu) llevanta pasiones entre propios y extraños, feitu que-ye permitíu disponer d'Indicación Xeográfica Protexida propia.
¿QUÉ YE'L BUTIELLU?
¿Pero realmente qué ye? ¿Por qué ye tan especial? ¿A qué se debe'l sou sabor únicu? Trátase d'un elaboráu cárnicu a base de diferentes partes del gochu cumo'l rabu, costiella ou güesos ensin escarnar, todo ello escuartáu y adobáu con sal, pementón y ayu pal sou posterior embutíu y sometimientu a una riestra de procesos de semicuráu, afumáu y secáu.
El consumu d'esti prestosu productu suel realizase tradicionalmente tres la sua cocción, acompañándose davezu con outras carnes cumo chourizu, morru ou oreya de gochu, amás de berza y en dalgunos casos inclusive garbanzos.
UN POUCO D'HISTORIA
Dica l'antigua Roma tenemos que nos trasladar p'acolumbrar los orixes d'esti manxar pueis d'ende xurde'l sou propiu nome no términu del llatín botellus (embutíu, salchicha) hasta evolucionar nas diversas llenguas romance de la comarca en botillo (castellanu), botelo (gallegu) ou butiellu (llionés); siendo, según dalgunas teorías, los propios romanos que chegoron a tierras bercianas a la busca d'ouru los primeiros consumidores del mesmu, legando esta delicia a lo llargo de los sieglos hasta güei y quedando tamién impresa en documentación medieval de diversos monesterios de la redolada na que consta'l pagu n'especie a traviés d'ella.
TODO ESO ESTÁ MUI BIEN, PERO LO QUE QUIERO YE COMELU ¿CÚMO LU PREPARO?
Pueis el primer pasu y el más fundamental ye mercalu, y pa eso ya nos tienes a nós, numás fai clic eiquí y unviámostelu a casa. Y una vez recibíu (la sua conservación, por favor, en llugar frescu y secu) ¡a cocinalu! Más senciello imposible, desplicámoste:
Lo más habitual ye acompañalu de chourizu frescu (tamién te lo unviamos nós), berza y pataca. Asina qu'en primer llugar pondrémoslu a cocer a fuegu lentu durante unas dúas horas. Cuando acontine una hora y cuartu, incorporaremos la berza y, pa cabu, cuando falten treinta minutos, el restu: pataca y chourizu. Nun faz falta ser inxenieiru, ¿acuéi? Pueis eso nun ye lo meyor de todo, lo meyor chega cuando lu abras, aspires el sou arume y, darréu, te lu lleves a la boca, ¡sabe a Bierciu!
Puoco más que dicir sacante que repetirás, prometío.
No hay comentarios:
Publicar un comentario